Al weer een paar dagen terug

De volgende dag zijn we naar te Anau gereden. Onderweg nog even gestopt om heerlijk in het zonnetje in een park met uitzicht op de berg onze lunch op te eten. Na flink wat boodschappen te hebben gedaan en de tank goed vol gegooid te hebben zijn we richting Milford sound gereden. In dit gebied is namelijk eigenlijk niks.. Geen supermarkt geen benzine station geen telefoon ontvangst. Ook wisten we niet precies hoelang we daar zouden blijven. Dus familie ingelicht dat we een paar onbereikbaar waren. Daar gingen we dan, de eerste nacht stonden we op een verlaten camping aan een rivier. 'S avonds hebben we een heerlijk kampvuur gemaakt. Het geluid wat je hier vaak hoort is fluitende vogels of bewegend water. De volgende dag zijn we allemaal looproutes en uitkijkpunten gaan bekijken. Op een gegeven moment gaan je door een tunnel heen en dan kom je in de de milfort Vallei. Aan 2 kanten stijle hellingen met daar tussen door slingerende haarspeld bochten, ontelbare watervallen! Eigenlijk wil je de hele route met open mond op je dashboard liggen. Om alles goed te kunnen zien. Het was een beetje mistig en regenachtig maar dat geeft een heel mysterieus geheel aan alles. Omdat we de volgende dag vroeg de douthful sound zouden gaan varen reden we 's avonds in 1x terug naar manapoeri. De volgende morgen ging de wekker al weer vroeg. Ik ging nog 1x proberen om op een boot te zitten zonder zee ziek te worden. Dat is gelukt! Ik ben er achter hoe meer je betaald voor een boot, des te beter is de kwaliteit. En des te minder schommel je heen een weer! Eerst gingen we een stukje met de boot over een meer vervolgens hadden we een bus rit van 3 kwartier. Maar dan zie je ook wel een heel mooi stukje natuur. Bijna helemaal alleen vaar je dan een paar uur lang tussen de hellingen van een voormalig fjord wat uitmond op de zee. Onderweg kom je van alles tegen watervallen, onbewoonde en bewoonde eilandjes (in het verleden dan) andere valleien. Maar ook pinguïns en dolfijnen. De pinguïn hebben we niet heel goed kunnen zien maar de dolfijnen wel. Alles werd uitgezet op de boot en het geluid wat je om je heen hoorde was dat van vogels en van het spetterende water en klapperende vinnen van de dolfijnen. Ook sprongen ze nog even uit het water om weer afscheid van ons te nemen toen we weer terug vaarden. Echt een bijzondere belevenis! De zelfde middag zijn we doorgereden naar Queenstown waar Sebas de volgende dag jarig was. Best vreemd om hier al lang jarig te zijn maar dat in Nederland de vorige dag nog bezig is. Sebas wilde altijd al heel graag is van skydiven of paragliding. De volgende ochtend was het zo ver, alleen begon het te regenen en werd het uitgesteld. Maar om 13 uur klaarde het weer mooi op en kon Sebas de sprong toch maken. Super vet om te zien en zeker om te doen! Ik (jet) wil het ooit ook nog eens doen. 'S middags zijn we nog naar het oude gouden stadje gegaan. Hier werd in het verleden veel goud gewonnen. Later die dag zijn we over een mooie bergpas richting wanaka gegaan.